جمعه، مهر ۲۸، ۱۳۸۵

صنعت امام زاده سازی

طی يکسال ؛ امام زاده های ايران ؛ سی و هفت ميليارد تومان در آمد داشته اند
يعنی مردم بيچاره ايران ؛ که خودشان به نان شب محتاج اند و با هزار و يک درد بی درمان دست به گريبان هستند ؛ رفته اند در اين امام زاده ها دخيل بسته اند ؛ ناله و ندبه کرده اند ؛ گريبان چاک داده اند ؛ اشک ريخته اند و حاجت خواسته اند ؛ و چون هيچيک از اين امامزاده ها اهل نسيه کاری نيستند و چک و سفته هم قبول نمی فرمايند و هيچ حاجتی را بدون پول بر آورده نمی کنند ؛ لاجرم ؛ همين مردم پا برهنه و گرسنه ؛ سی و هفت ميليارد تومان به اين امامزاده ها رشوه داده اند بلکه دردی از آنها درمان بشود ؛ حاجتی بر آورده بشود ؛ برای دخترشان شوهری پيدا بشود ؛ همسر شان حامله بشود ؛ عروس شان از سر بهوايی بيرون بيايد ؛ گاو و گوسفند شان از بلايای ارضی و سماوی در امان بمانند ؛ فلان بيماری شان شفا پيدا بکند؛ و خلاصه اينکه يکی از هزار و يک حاجت شان بر آورده بشود

ميدانيد که اساسا دستگاه روحانيت – بخصوص روحانيت شيعه – از نظر تاريخی ؛ بر تلکه گيری از عوام تکيه دارد و به همين خاطر است که صنعت امامزاده سازی در ايران – بر خلاف صنايع ديگر – صنعتی پر رونق هست و هر روز در گوشه ای ؛ يکی خواب نما ميشود و از خواب نمای او امامزاده ای سر بر ميکشد و دکان دو نبشی برای آقايان ملايان فراهم ميشود تا حضرات همچنان بر خر مراد سوار باشند و بخورند و بنوشند و بتازند و بنازند و بر گرده خلق بنشينند و به ريش همگان بخندند

آقای چمران ؛ معاون بقاع و اماکن متبرکه در سازمان اوقاف ؛ با کلی خوشحالی فرموده است که در آمد همين امامزاده ها در سال 84 نسبت به سال 83 رشد بسيار خوبی داشته کما اينکه اين در آمد از 27 ميليارد تومان به 37 ميليارد تومان رسيده است
به زبان ساده تر ؛ امامزاده ها در سال گذشته ؛ کاسبی شان کلی روبراه بوده و شکر خدا هيچگونه ضررو زيانی متوجه کسب و کار آنها نشده است

جالب ترين بخش اين خبر اين است که آقای معاون اوقاف فرموده اند که : در ايران مجموعا هشت هزار امامزاده وجود دارد و اين 37 ميليارد تومانی که در سال 84 نصيب امامزاده ها شده ؛ فقط و فقط مربوط به سه هزار تا از امامزاده ها بوده و اگر قرار باشد در آمد سالانه همه امامزاده ها – از امامزاده بی غيرت بگير تا فلان امامزاده در شالغوز آباد - را حساب کنيم سر به دويست – سيصد ميليارد تومان ميزند

در حاليکه امامزاده ها و آقا زاده ها هر روز در ايران پولدار تر و پروار تر ميشوند ؛ شکاف طبقاتی در ميهن ما هر روز عميق تر ميشود و بر اساس تازه ترين آماری که منتشر شده ؛ ده و نيم درصد از جمعيت شهری ؛ و يازده در صد از جمعيت روستايی کشور ما در زير خط فقر مطلق هستند .يعنی از لحاظ جمعيتی اگر بخواهيم حساب کنيم ؛ هفت ميليون و 465 هزار نفر از جمعيت ايران زير خط فقر مطلق زندگی ميکنند

بر اساس نتايج يک تحقيق ؛ خانوار های تهرانی نيازمند 395 هزار تومان در آمد ماهانه هستند تا از فقر مطلق خارج بشوند و اين در حالی است که ميانگين حقوق کارمندان در حال حاضر صد و هفتاد هزار تومان اعلام شده است

نقشه جغرافيای فقر که بر اساس خط فقر استانی از سوی وزارت رفاه و تامين اجتماعی منتشر شده ؛ نشان ميدهد که خط فقر مناطق شهری 162 هزار تومان ؛ و خط فقر مناطق روستايی صد و سی هزار تومان در ماه است
اما آيا چنين در آمدی برای ميليونها نفر ميسر است ؟؟؟

براستی که زيستن در بهشت اسلامی اين آقايان ؛ و شرافتمندانه زيستن ؛ چه مصيبتی است

۲ نظر:

ناشناس گفت...

اگر هشت‌هزار امام‌زاده فقط در ایران باشند، لابد باید ۱۶ هزار در عراق، ۱۶ هزار در عربستان و ۱۶ هزار هم در باقی کشورهای اطراف یافت شوند! اگر واقعا نظارتی باشد و به امر خیریه برسد زیاد بد نیست. اما احتمالا بخشی از آن هزینه حوزه‌ها و تبلیغ اسلام و سایر قعالیت‌های مخرب می‌شود.

ناشناس گفت...

خیلی جالب بود. ممنون.